Als je met kanker te maken hebt of hebt gehad is het niet verwonderlijk dat je emoties en gevoelens van angst hebt. Doch deze gevoelens en emoties kunnen zich opstapelen. Vooral door een gebrek aan energie en slaap kan je het gevoel hebben dat alles te veel is, somber bent en dat je het niet ziet zitten. Daar is niets mis mee, maar wel als dit een tijd aanhoudt. Want dan kan er wellicht iets meer aan de hand zijn. Een van de mogelijkheden, dat aanwezig kan zijn, is depressiviteit.
Depressiviteit is een stemmingsstoornis waarbij een sombere stemming en verstoorde gemoedstoestand de overhand hebben. Een depressie kan verstrekkende gevolgen hebben op het genezingsproces , jouw algemeen functioneren en de kwaliteit van leven.
Inhoudsopgave
Er kunnen verschillende oorzaken van depressie aanwezig zijn. Sommige mensen hebben aanleg voor depressie, maar ook de afwezigheid van (zon)licht in de winterperiode, negatieve (sociale) ervaringen, gebeurtenissen in de jeugd en hormonale ontregelingen kunnen een oorzaak zijn. Een depressie kan ook ‘zomaar’ voorkomen. Juist het gebrek aan een duidelijke reden is vaak frustrerend voor iemand met een depressie. Dit in combinatie met het feit dat een depressie meestal niet aan de buitenkant van een persoon is te zien, geeft vaak een onbegrepen gevoel.
Depressie kan niet alleen in lichte of hoge mate aanwezig zijn, maar ook in tijdsduur en frequentie. Bij ongeveer de helft van de mensen duurt een depressieve periode korter dan drie maanden. Bij 15 tot 20 procent van de patiënten heeft de depressie een chronisch karakter en kan meerdere jaren duren. Soms komt een depressie maar één keer voor in iemands leven, maar vaak keert zo’n periode helaas terug. De kans op herhaling is 50 tot 80 procent en neemt toe naarmate iemand meerdere episodes heeft doorgemaakt. Depressie kan hierdoor een chronische vorm aannemen.
Over hoe een depressie ontstaat, is nog veel onduidelijk. Meestal speelt een combinatie van biologische, sociale en psychische factoren een rol.
Erfelijkheid is de belangrijkste biologische factor. In sommige families komen depressies vaker voor dan in andere. Bij vrouwen komt depressie twee keer zo vaak voor als bij mannen. Andere mogelijke biologische factoren zijn een ontregeld stress-, hormoon- of immuunsysteem. Maar ook het gebruik van medicijnen, alcohol en drugs kunnen bijdragen aan het ontstaan van een depressie. Tenslotte bestaat er een verhoogde kans op een depressie voor mensen die lijden aan een andere hersenaandoening of chronische lichamelijke ziekte, zoals dementie, de ziekte van Parkinson of een beroerte.
Ook een ingrijpende gebeurtenis kan een depressie veroorzaken. Bijvoorbeeld het overlijden van een naaste, een echtscheiding of ontslag. De depressie treedt dan niet altijd meteen na de gebeurtenis op. Bedreigende omstandigheden zoals seksuele, lichamelijke of geestelijke mishandeling kunnen soms pas jaren later in het leven nog een depressie oproepen. De aanleiding is echter niet altijd zo overduidelijk ingrijpend. Mensen die zich langdurig eenzaam voelen en/of een klein sociaal netwerk hebben, lopen ook extra risico op het ontwikkelen van een depressie.
De meeste mensen die iets ergs meemaken, kunnen soms langdurig verdrietig zijn, maar raken niet in een depressie. Gevoeligheid voor een depressie kan ook te maken hebben met psychische factoren: bepaalde persoonlijke eigenschappen of karaktertrekken. Faalangst, weinig zelfvertrouwen en moeite om steun te vragen kunnen bijvoorbeeld het risico verhogen.
Een stemmingsstoornis kan een behoorlijke impact hebben op je leven. Het kan zorgen voor beperking van je levensplezier, uitval op het werk, geen uitweg meer zien door de klachten, maar ook kan het van invloed zijn op je relatie. Per individu en per situatie is dit verschillend.
Welke symptomen er zijn, verschilt per persoon. Bij een depressie is er sprake van psychisch lijden en wordt het dagelijks en beroepsmatig functioneren ernstig belemmerd.
Een depressie is niet altijd makkelijk te herkennen. Vooral als de klachten voornamelijk lichamelijk zijn, zoals vermoeidheid en pijn in het hoofd, de maag, spieren en gewrichten. Bovendien is een depressie (nog) niet vast te stellen door een lichamelijk onderzoek, bloed- of hersenonderzoek. De diagnose van een arts is helemaal gebaseerd op een psychiatrisch onderzoek en op wat de patiënt zelf over zijn ziektegeschiedenis vertelt.
Met de gedachten dat een depressie een chronische vorm kan aannemen is het van belang om de diepere betekenis, werkelijke reden en oorzaak van je depressie(s) te achterhalen. Ik kan je helpen om op mentaal gebied inzichten te krijgen zodat je (weer) controle over je stemmingsstoornis krijgt om terugval naar depressie te voorkomen.
Leer positief ten opzichte van je leven te staan